Paul wrote:Ik hou erg van bewegende rotors, jij vind het onzin! Mooi voorbeeld is de cover van een paar Scramble's geleden waarop een 'dooie' CH-47 van bovenaf te zien was met een paar stil staande rotors. Nou zouje zeggen 'deze lazerd uit de lucht' zoals de afbeelding deed aanzien. Nou weet ik ook wel dat deze Chinook vloog, anders zou er niet zo'n foto gemaakt zijn. Maar IK zou dat dan iig geprobeerd hebben om dat ook vast te leggen... MIJN mening, en daar ging de vraag ook over die ik stelde in de eerste posting.
Hi Paul,
Ik ben het zeker met je eens, over beweging in rotors en props. Een compleet gebrek aan zichtbare draaing is ook voor mij onwenselijk, maar er is één ding wat ik nóg belangrijker vind dan bewegings onscherpte, en dat is bewegings onscherpte !
Als je je sluitertijd teveel laat zakken dan loop je de kans op onscherpte van de hele foto door trillen of verkeerd meetrekken. En als de kist niet mooi scherp is dan is het effect van de mooie draaiende rotors eigenlijk al teniet gedaan.
Om even op jouw specifieke voorbeeld van de Scramble cover terug te komen (die was van mij), bij het trekken van deze plaat had ik te maken met een paar "geintjes" die je niet terug vindt op de foto.
1. Op de foto vlieg ik in een andere Chinook, en samen vliegen we nog geen 30 km/h door een nauw ravijn. Nou is een Chinook van zichzelf al geen trillingsvrije kist, maar bij lage snelheden hotst en botst deze kist helemaal flink. Ook het effect van de weerkaatsende rotorwash in zo'n nauw ravijn, zo vlak bij de grond, is niet te verwaarlozen.
2. Uitlaatgassen zijn bij de Chinook vaak een probleem tijdens het fotograferen vanaf de laadklep. Bij hogere snelheden gaat het nog redelijk, maar bij lage snelheden blazen de rotors de zinderende lucht recht achter de klep langs. Alleen omlaag fotograferend heb je nog wel eens een gaatje van een halve seconde, als je mazzel hebt. Uiteindelijk heb ik in het ravijn maar zeer beperkt kunnen platen, en slechts twee of drie platen had ik zonder grove blur van uitlaatgassen. Je begrijpt dat er van varieren dan niet veel terecht komt, en dus ga je eerst voor zekerheid.
3. Om zo laag onder de uitlaatgassen door te kunnen fotograferen moet je minimaal gaan zitten of zelfs liggen op de laadklep. Liggen is helaas geen optie, omdat de trillingen van de kist dan helemaal één op één via je ellebogen naar je camera doorgegeven worden. Dus wordt het zitten. Maar ook zitten is vaak nog te hoog, en dus ga je helemaal voorover buigen om zo laag mogelijk te komen. En da's niet bepaald een houding waarin je een camera makkelijk stil houdt, zelfs niet met zo'n "steunpunt" als ik heb.
Zie daar, de plaat en zijn verhaal, oftewel: drie onzichtbare redenen om géén lage sluitertijd te kiezen.
Groetjes,
Iwan
PS: Hieronder twee plaatjes uit dezelfde serie, waarin je kunt zien dat het ook anders kan.
( ok, uitzonderingen daar gelaten )
